Zeedijk
z.nr. De Koninklijke Gaanderijen. Beschermd als monument bij K.B. van
22/09/1981. Gebouwd met de toelage die de stad in 1902 krijgt als
compensatie voor de wettelijke afschaffing van de kansspelen. Het geld
moet worden gebruikt voor verfraaiingwerken;
onder impuls van Leopold II, die de extra kosten voor o.m. de "Drie
Gapers" zelf bijpast, opteert men voor de bouw van een tweede gaanderij,
die in 1906 wordt voltooid. Rechtlijnige overdekte wandelgalerij tussen
de toenmalige koninklijke chalet en de toegang tot de
Wellingtonrenbaan, naar ontwerp van de Franse architect Charles Girault
en uitgevoerd door aannemer Smis-Valcke (Oostende). Een 366 m lange,
lineaire tweebeukige constructie van Euvillesteen van 77 traveeën,
gescheiden door gekoppelde Dorische zuilen; aan de twee uiteinden
geflankeerd door een paviljoen met twee salons en aan de binnenzijde
onderbroken door twee tussenliggende halve paviljoenen. In langsrichting
ontdubbeld door een beglaasde wand. Westelijke helft voorzien van
houten banken en aan zuidzijde dichtgemaakt en gebruikt als
tentoonstellingsruimte. Dakterras in gewapend beton volgens het Franse
constructiesysteem Hennebique, één van de vroegste toepassingen van dit
procédé in België. Oorspronkelijk plantsoen achter de portiekgalerij
uitgevoerd naar ontwerp van C. Girault; gedeeltelijk ingenomen door het
in 1933 aangebouwde *"Thermae Palace Instituut" en het moderne stedelijk
zwembad naar ontwerp van de Oostendse architect P. Felix (cf.
Koninginnelaan nr. 1). De stenen belle-epoqueleeuwen zijn een
overblijfsel uit de vroegere tuin. (collectie Nick Vanslembrouck en tekst Irmain Titué) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten