1920. Het laatste jaar van de "Leopold II"

“Leopold II” (1893 – 1920)

In 1892 bestelde de Belgische regering bij de Schotse scheepswerf “William Denny and Brothers” uit Dumbarton voor de laatste keer een nieuwe maalboot. Het schip kreeg de naam “Leopold II”. De totale kostprijs bedroeg 2.70.000 goudfranken. Het schip werd volledig in staal gebouwd.

De “Leopold II” had een lengte van 106m, een breedte van 11m56 en had een diepgang van 2 m. Met een vermogen van 8000 PK haalde het een snelheid van bijna 22 knopen (hetzij ongeveer 40 km) De overtocht van Oostende naar Dover nam, in normale omstandigheden, net geen drie uur in beslag.

De inrichting was zeer luxueus. Men beschikte zelfs over een Koninklijke suite.

De eerste afvaart richting Dover gebeurde op donderdag 20 april 1893 om 4u58. met Commandant Waffelaere 1e Luitenant Stocker en 2e luitenant Servais als officieren.

Reeds eind van datzelfde jaar dienden, op kosten van de scheepswerf, belangrijke aanpassingen te gebeuren. De kostprijs voor deze aanpassingen bedroeg ongeveer 300.000 frank. Na de herstel- en aanpassingswerken (tussen 15 december en 18 februari 1894) hernam de “Leopold II” de overvaarten op 21 februari 1894., maar reeds na een veertiental overvaarten kwamen de problemen opnieuw. Tijdens de waarborgperiode van een jaar werden amper 50 overvaarten gemaakt. Het betekende meteen het einde van de bestellingen bij de Schotse scheepswerf.

Op 16 oktober 1914 week de “Leopold II”, samen met 9 andere schepen van de lijn Oostende Dover uit naar Frankrijk en Engeland. Door de Britse admiraliteit werd het schip als hospitaalschip in gebruik genomen langs de Franse kust en bleef het uiteindelijk als stationair hospitaalschip in de haven van Calais.

Tussen 1916 en 1920 werd de “Leopold II” dan gebruikt voor de troepentransport tussen Engeland en Frankrijk.

In 1920 werd het schip via de Britse admiraliteit omgeruild voor 2 stoomtrailers die door het Bestuur van het Zeewezen als loodsboot werden ingezet.

In 1922 werd het schip, als schroot, verkocht aan een makelaar, maar die verkocht het in 1923 opnieuw aan een Duitse reder.

Op 24 oktober 1924 strandde het in Duitse wateren en werd daarna gesloopt in Duitsland.

(tekst oostendenostalgie.be)