1930. Arseen Govaert, Govaert-Miny.

Arseen Govaert (1881-1957) uit Meetkerke vinden we in de jaren 1910-1920 terug als beroepswielrenner. Nadien begint hij - samen met zijn echtgenote Seraphine Miny - in Oostende een taxi- en busbedrijf, dat hij « The Ostend Cars » doopt.
Al in april 1932 vraagt hij bij de West-Vlaamse deputatie een buslijn Brugge-Meetkerke-Oostende aan. Maar de NMVB laat haar voorkeurrecht gelden: ze is zelf van plan om de uitbreiding Houtave-Oostende (groep lijnen van de Kust) aan te vragen.
Op 9 oktober 1946 begint hij als pachter van de NMBS te rijden op de nieuwe lijn tussen het centrum van Oostende (Feysplein), Stene en Conderdam. Een gunning was op 18 september 1946 afgeleverd. Hij vestigde zijn garage aan de hoek van de Torhoutsesteenweg en de Kastanjelaan in Stene. In de dienstregeling vinden een 50-tal ritten terug.
Een van zijn eerste bussen – of zijn eerste bus tout court – is een Leyland Cub, afkomstig van London Transport. Na de Tweede Wereldoorlog werden groot aantal Engelse bussen ingevoerd om het tekort aan te vullen (lees hier meer over in dit artikel). De bus krijgt 28-17 als deugdelijkheidsnummer. Nadien zou Govaert een trouwe klant van Leyland blijven. Enkel in 1957/1958 zorgt een AEC voor wat afwisseling.
In de loop van 1951 neemt Govaert ook de NV Miss Cavell Cars uit Oostende over. Dit bedrijf baat de rechtstreekse lijn 231 Kortrijk-Oostende uit, die in mei 1955 verdwijnt.
Ondertussen werd in mei 1952 lijn 319 als 230 hernummerd. Omdat de lijn eigenlijk een soort voorstadslijn is, vraagt de NMVB herhaaldelijk of zij de gunning zou mogen krijgen. De NMBS heeft er wel oren naar, maar enkel op voorwaarde dat Arseen Govaert als pachter kan blijven.
Op 5 mei 1955 ziet de nieuwe vervangingslijn 62a (Torhout-Oostende) het levenslicht. Naast de broers Van Coillie en Camiel Deschepper voert ook Govaert ritten uit op deze lijn. Wellicht werden bussen 28-103 en 28-104 voor dit doel aangekocht.
Arseen Govaert overlijdt in november 1957. Daarop neemt zijn weduwe – Seraphine Miny – de zaak over. Eind maart 1958 sticht zij samen met Robert Saelens [2] de pvba Govaert-Miny. Mevr. Govaert-Miny brengt twee Leyland bussen (28-103 en 28-104), éen AEC bus (28-135), een autocar Leyland, een Bedford autocar en een White-Jonckheere autocar in de vennootschap in.
Vanaf 29 september 1963 gaat de lijn Conterdam-Oostende naar de Buurtspoorwegen over. In het contract met Govaert-Miny wordt één bus ingebracht (de AEC 28-135). In het stadsnet van Oostende krijgt de lijn het nummer 14. Naast Govaert zal ook de NMVB zelf op deze lijn rijden. En aangezien lijnen 14 en 27 (Oostende-Mariakerke) aan elkaar gekoppeld worden, zien we ook Govaert op deze lijn verschijnen.
In het jaar 1963 maakt ook de eerste van drie Van Hool-Fiat 682 zijn opwachting bij het bedrijf.
Eind jaren 1960 begint het landschap van de exploitanten in noordelijk West-Vlaanderen te bewegen. In januari 1969 zien we Rudolf Vanmoerkerke (oprichter van West Belgium Coach Cy) als tweede zaakvoerder verschijnen. Nog in 1969 wordt de pvba tot een naamloze vennootschap omgevormd.
Kort daarna trekt Robert Saelens zich uit Govaert-Miny terug. De bussen, en de ritten op lijn 62a worden door West-Belgium Coach overgenomen. Dit is ook het einde van de pachtersbussen op de Oostendse lijnen 14 en 27. Het doek valt voor Govaert-Miny op 30 december 1970, wanneer de firma een fusie aangaat met West Belgium Coach, dat vanaf 1 januari 1971 uitbater wordt op lijn 62a.