“Prince Charles” (1930-1944)

Op 12 april 1930 werd de “Prince Charles” op de Cockerill werf te Hoboken, in aanwezigheid van Prins Karel, te water gelaten. Het was de derde in een reeks van vier maalboten, bestemd voor de dienst “Oostende-Dover”. Van de gelegenheid van deze tewaterlating bracht Prins Karel en zijn gevolg ook nog een bezoek aan de zustersschepen, de “Prinses Astrid” en de “Prince Leopold”, die klaar liggen voor ingebruikneming.

De “Prince Charles” heeft, zoals de zusterschepen een lengte van 109m60 en een breedte van 14m. De machinen van 15.400 PK zullen aan het schip een snelheid geven van 23.5 knopen.

Op donderdag 29 november 1930 vaarde de “Prince Charles” van de scheepswerf van Hoboken naar de thuishaven Oostende onder de leiding van Kapitein Degraeve, met assistentie van de heren Timmermans (eerste luitenant) en Roedts (tweede luitenant). Na de laatste proeven op vrijdag 30 november 1930 werd de “Prince Charles officieel overgedragen aan de Belgische Staat.

Vanaf 12 november 1930 vaarde de “Prince Charles” regelmatig op Oostende-Dover en in 1939 vaarde het, door de sluiting voor het burgertrafiek van de haven van Dover, werd de haven van Folkestone aangedaan.

Op 17 mei 1940 bracht de “Prince Charles” Belgische vluchtelingen naar de haven vanFolkestone en vaarde dan door naar Southampton, waar het op 18 mei aanmeerde

Van 30 mei 1940 tot 21 september 1940 vaarde het, met een Belgische bemanning, voor rekening van het Britse Ministerie voor Oorlogsvervoer (Ministry of War Transport – M.O.W.T.) Eerst werd ze ingezet voor de aanvoer van Britse troepen naar Cherbourg, maar vanaf 11 juni 1940 werd ze ingezet voor de evacuatie van het 2e Brits Expeditie Korps

Op 22 september 1940 werd het schip overgedragen aan de Royal Navy . In december 1940 werd de “Prince Charles”, samen met de “Prince Leopold” afgeleverd aan de scheepswerf van Silley Cox te Falmouth voor de ombouw tot eeen “Infantry Landing Ship” (L.S.I.) en werd het op 6 maart 1941 herdoopt tot “HMS Prince Charles”- pennant no 4120.

Van 26 tot 28 december 1941 nam het deel aan de tweede raid op een eiland van de Lofotengroep, Vaagsö (de operatie Archery)

Op 18 en 19 augustus nam het deel aan de aanval op het Franse stadje Dieppe (Operation Jubilee). Deze operatie was een volledige mislukking en meer dan drieduizend Canadezen en heel wat bemanningsleden van de landingsboten lieten er het leven.

In mei en juni 1943 vaarde de de “HMS Prince Charles”, samen met andere boten richting Noord Afrika (via Gibraltar) om deel te nemen aan de voorziene invasie van Italië. Zij nam op 10 juli 1943 deel aan de operatie Husky (landing op Sicilië) en op 9 september 1943 bracht zij Amerikaanse Rangers aan wal op het strand van Amalfi tijdens de operatie Avalanche. Tot eind september werd zij ingezet voor het transport van troepen in het Middellandse zeegebied en in oktober 1943 keerde zij terug naar de haven van Falmouth . (Gr. Br)

Op 6 juni 1944 nam zij deel aan de landing in Normandië. Zij bracht Amerikaanse troepen (o.a. de US Rangers) naar Omaha

In augustus 1944 werd de “HMS Prince Charles”, in de omgevoing van de Normandische kust, getroffen door een torpedo. Het werd drijvend overgebracht naar de haven van Penarth voor herstel van de schade en de transformatie tot een gewone troepentransportschip.

Op 21 december 1944 werd de “HMS Prince Charles” opnieuw overgedragen aan de M.O.W.T. (Ministry of War Transport) en vaarde het onder de Britse handelsvlag (Red Ensign)

Op 15 juni 1946 werd het schip teruggegeven aan de Belgische Staat en na de nieuwe omvorming tot het gewone paketboot op de scheepswerven van Cockerill te Hoboken,. Onder de vroegere naam “Prince Charles” werd het vanaf 11 november 1946 opnieuw in dienst gezet van de lijn Oostende-Dover.

In 1960 werd de “Prince Charles” verkocht voor schroot aan de firma O. Butens uit Hoboken en werd ze gesloopt.