Oswherlu ontstond reeds in 1929, maar men wachtte tot in 1931 om zich als competitieve club te laten registreren. Oswherlu is de samentrekking van de drie voornamen Oswald, Herman en Luc, oftewel de drie zonen Chatlen die op ouderlijke grond te Mariakerke voor tennis opteerden; ze smeekten net zo lang tot ze van hun moeder op haar grond een tennisveld mochten aanleggen.
Collega-studenten van de gebroeders kwamen op de door hen gestichte
club af en al gauw werd een clubhouse opgericht, wat een waar succes
werd.
De eerste voorzitter was Louis Kesteloot. Andere vooroorlogse presidenten waren Edward Piers, Robert Vanneste en Jean Petit.
De Duitsers gaven in 1942 het bevel de bar te slopen. Het kostte bloed,
zweet en tranen om na de wereldbrand de tennisclub her op te bouwen.
Vanaf 1971 werd de club uitgebaat door Guido Derycker en Eliane Gombert; de club telde destijds een 75-tal leden. In 1974 werd het voortbestaan van de club door wijlen schepen Felix behartigd, die het complex als stadspatrimonium verwierf en in 1979 verder uitbouwde met de aanleg van een derde terrein en het opstellen van de verlichtingsfaciliteiten.
Na jarenlang de populaire ?barmoeder? te zijn geweest, gaf Eliane in 2002 de fakkel door aan Patrick Dekeyser,
die zich al snel inburgerde en tot ieders tevredenheid voor de nodige
activiteit en sfeer zorgde in de club die ons allen zo na aan het hart
ligt.
In maart 2007 werd er een nieuwe concessie uitgeschreven
door Stad Oostende, die werd uiteindelijk toegekend aan Peter Defloor en
Patrick Dekeyser die daarvoor een nieuw vennotschap oprichtten. Met
vereende krachten werd er meteen een nieuwe start genomen. Het terras
werd volledig vernieuwd en uitgebreid en er werd een menukaart
geintroduceerd die in de loop van het seizoen en tot ieders tevredenheid
een voltreffer bleek te zijn.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten